Dostaliśmy ministerialne dofinansowanie na sztukę inspirowaną przeszłością Leszna
3 lipca 2020
Z radością śpieszymy donieść, że Teatr Miejski w Lesznie otrzymał z programu MKiDN "Teatr i taniec 2020" grant w wysokości 40 000 zł na realizację performatywnego czytania sztuki Michała Zdunika "Przypowieść o końcu świata. Leszno 1920"
Zarys akcji sztuki "Przypowieść o końcu świata. Leszno 1920" nie jest dokumentalną rekonstrukcją wydarzeń, ale raczej twórczą fantazją o polskich - a więc i leszczyńskich - losach, gdzie wielka historia zawsze wpływa na życie jednostki i współtworzy małe, pozornie błahe, intymne ludzkie narracje.
Korzystając z narzędzi poetyckiego dramatu, operującego symboliką, niedosłownością autor i reżyser w jednej osobie postawił sobie za cel opowiedzieć o przedwojennych zmaganiach Leszna, które zapisały się w historii wieloma tragicznymi epizodami. A tym samym sprawić, iż z perspektywy dziejów drobny incydent (jakich zapewne wiele było w Polsce tych czasów) - może urosnąć do rangi metafory dwudziestego wieku.
Rejestracja czytania odbędzie się na scenie Teatru Miejskiego w drugiej połowie września br. W nagraniu weźmie udział 9 aktorów. Autorem tekstu i reżyserem czytania będzie Michał Zdunik.
MICHAŁ ZDUNIK (ur. 1990, autor sztuki, reżyser) - dramatopisarz, reżyser, eseista, kompozytor muzyki teatralnej Jest absolwentem polonistyki na Uniwersytecie Warszawskiem (2015) i reżyserii na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (2019).
Jest autorem dramatów, m.in: "Lalki" (2010, publikacja w „Dialogu”, prapremiera w Teatrze Witkacego w Zakopanem), przełożonego, wydanego i zrealizowanego we Francji (Lalki/Les poupéss Universitaires du Mirail, przekład: Kinga Joucaviel), "Origami" (2011, inspirowana Oziminą Wacława Berenta, prapremiera: XII Dni Dramaturgii, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, reż. T. Węgorzewski) i "Aż do samego końca" (prapremiera w Teatrze Polskiego Radia, PR I, reż. Julia Mark). Jego ostatnia sztuka to szczegółowa teoria życia i umierania (publikacja „Dialogu”, 5/2018), napisana w ramach Stypendium Artystycznego m.st. Warszawy na rok 2017. Tekst znalazł się w półfinale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej (2018).
W 2018 roku został laureatem Nagrody Talanton za najlepszy debiut dramaturgiczny w Teatrze Polskiego Radia. W uzasadnieniu napisano: "Za umiejętność pisania o tym, czego nie widać. Za stworzenie własnego stylu, który łączy tradycję z nowoczesnością". Z kolei słuchowisko "Szczegółowa teoria życia i umierania" zdobyło Nagrodę Honorową im. Krzysztofa Zaleskiego za twórczość odrzucającą stereotypy i łatwe nowinki, umocowaną w pamięci i historii, dotyczącą problemów współczesności na XIX Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot 2019”.
Reżyseruje spektakle dramatyczne (przedstawienia zrealizowane na podstawie dzieł T. Różewicza w OPT Gardzienice: "Matka odchodzi" - 2015, "Świadkowie albo nasza mała stabilizacja" - 2016), słuchowiska ("Gate 0" na podstawie własnego tekstu, Teatr Polskiego Radia, PR III - 2017, "Szczegółowa teoria życia i umierania" w oparciu o własny dramat, Teatr Polskiego Radia, PR I - 2018), spektakle teatru telewizji ("Pradziady" Wojciecha Kuczoka, Teatroteka WFDiF - 2018), opery ("Francesco Cavalli", Il Giasone, TCN – AT Warszawa - 2017) oraz koncerty ("Dobranoc" na podstawie własnego scenariusza, Festiwal Gorzkie Żale – Nowe Epifanie - 2016).
Komponuje muzykę do spektakli dramatycznych i słuchowisk, jest także autorem opracowań muzycznych.
Jest eseistą i krytykiem kulturalnym, pisze o literaturze, muzyce, filmie i teatrze; swoje teksty publikował m.in w „Dwutygodniku”, „Ruchu Muzycznym”, „Ekranach” i „Teatrze”. Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2012/13) oraz Rektora Uniwersytetu Warszawskiego.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych”.
Korzystając z narzędzi poetyckiego dramatu, operującego symboliką, niedosłownością autor i reżyser w jednej osobie postawił sobie za cel opowiedzieć o przedwojennych zmaganiach Leszna, które zapisały się w historii wieloma tragicznymi epizodami. A tym samym sprawić, iż z perspektywy dziejów drobny incydent (jakich zapewne wiele było w Polsce tych czasów) - może urosnąć do rangi metafory dwudziestego wieku.
Rejestracja czytania odbędzie się na scenie Teatru Miejskiego w drugiej połowie września br. W nagraniu weźmie udział 9 aktorów. Autorem tekstu i reżyserem czytania będzie Michał Zdunik.
MICHAŁ ZDUNIK (ur. 1990, autor sztuki, reżyser) - dramatopisarz, reżyser, eseista, kompozytor muzyki teatralnej Jest absolwentem polonistyki na Uniwersytecie Warszawskiem (2015) i reżyserii na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (2019).
Jest autorem dramatów, m.in: "Lalki" (2010, publikacja w „Dialogu”, prapremiera w Teatrze Witkacego w Zakopanem), przełożonego, wydanego i zrealizowanego we Francji (Lalki/Les poupéss Universitaires du Mirail, przekład: Kinga Joucaviel), "Origami" (2011, inspirowana Oziminą Wacława Berenta, prapremiera: XII Dni Dramaturgii, Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu, reż. T. Węgorzewski) i "Aż do samego końca" (prapremiera w Teatrze Polskiego Radia, PR I, reż. Julia Mark). Jego ostatnia sztuka to szczegółowa teoria życia i umierania (publikacja „Dialogu”, 5/2018), napisana w ramach Stypendium Artystycznego m.st. Warszawy na rok 2017. Tekst znalazł się w półfinale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej (2018).
W 2018 roku został laureatem Nagrody Talanton za najlepszy debiut dramaturgiczny w Teatrze Polskiego Radia. W uzasadnieniu napisano: "Za umiejętność pisania o tym, czego nie widać. Za stworzenie własnego stylu, który łączy tradycję z nowoczesnością". Z kolei słuchowisko "Szczegółowa teoria życia i umierania" zdobyło Nagrodę Honorową im. Krzysztofa Zaleskiego za twórczość odrzucającą stereotypy i łatwe nowinki, umocowaną w pamięci i historii, dotyczącą problemów współczesności na XIX Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot 2019”.
Reżyseruje spektakle dramatyczne (przedstawienia zrealizowane na podstawie dzieł T. Różewicza w OPT Gardzienice: "Matka odchodzi" - 2015, "Świadkowie albo nasza mała stabilizacja" - 2016), słuchowiska ("Gate 0" na podstawie własnego tekstu, Teatr Polskiego Radia, PR III - 2017, "Szczegółowa teoria życia i umierania" w oparciu o własny dramat, Teatr Polskiego Radia, PR I - 2018), spektakle teatru telewizji ("Pradziady" Wojciecha Kuczoka, Teatroteka WFDiF - 2018), opery ("Francesco Cavalli", Il Giasone, TCN – AT Warszawa - 2017) oraz koncerty ("Dobranoc" na podstawie własnego scenariusza, Festiwal Gorzkie Żale – Nowe Epifanie - 2016).
Komponuje muzykę do spektakli dramatycznych i słuchowisk, jest także autorem opracowań muzycznych.
Jest eseistą i krytykiem kulturalnym, pisze o literaturze, muzyce, filmie i teatrze; swoje teksty publikował m.in w „Dwutygodniku”, „Ruchu Muzycznym”, „Ekranach” i „Teatrze”. Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2012/13) oraz Rektora Uniwersytetu Warszawskiego.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych”.
Partnerzy
